نازنین

چون ماهیان برکه‌ام، بی‌تاب ماهم یا رضا ! از عاشقانِ «عاشقی با یک نگاهم» یا رضا !   من خوب می‌دانم بدم اما دوباره آمدم خاکیِ راه مشهدم پس سر به راهم یا رضا !   به به! چه می‌آید به هم ترکیب ما، آخر بر آن صحن سفید مرمرت، خالی سیاهم یا رضا !   وقت نظر بر گنبد و گلدسته‌های عرشیت افتاده با عمامه‌ها از سر کلاهم یا رضا ! تو شرط مستی هستی و هستم ز نیشابوریان در صحن جمهوری اگر «مشروطه‌خواه»م یا رضا !     مشروطه و مشروعه را دادم به دست عاقلان در مجلس مستان تو با پادشاهم یا رضا !   یادم نمی‌آید یکی از دردهای بی حدم شکر خدا پ...